Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΒΓΝΗ

Συνάδελφοι,

το κείμενο αυτό συντάσσεται σε μια προσπάθεια να ξεκαθαριστούν οι θέσεις του συλλόγου μας ώστε οι προβληματισμοί, που όλοι μας μοιραζόμαστε τον τελευταίο καιρό, να μετουσιωθούν σε προτάσεις-θέσεις του συλλόγου μας. Με τον τρόπο αυτό πιστεύουμε εμείς ως νέοι γιατροί, επιστημονικά φιλόδοξοι και κοινωνικά ευαισθητοποιημένοι, θα θέσουμε τις βάσεις ώστε να μην ξαναπιαστούμε απροετοίμαστοι, σε οποιαδήποτε νέα προσπάθεια περαιτέρω αποσυντονισμού του ιατρικού μας έργου, της εκπαιδευτικής μας διαδικασίας καθώς και σε οποιαδήποτε άλλη προσπάθεια υπονομεύει το εργασιακό μας μέλλον.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να επισημάνουμε τα στοιχεία εκείνα που αποδεικνύουν ότι όντως οι ειδικευόμενοι ιατροί, μαζί με πολλούς από τους παλαιότερους γιατρούς αλλά και άλλες ομάδες εργαζομένων των δημόσιων νοσοκομείων, είναι κοινωνικά ευαίσθητοι:

1. Δουλεύουμε πέραν των ασφαλών ορίων εφημέρευσης, όπως αυτά έχουν οριστεί από τα ανώτερα θεσμικά όργανα της Ε.Ε., με πενιχρές αποζημιώσεις.

2. Στις περισσότερες κλινικές της χώρας ,εργαζόμαστε σε τριτοκοσμικές συνθήκες όσον αφορά τα εκπαιδευτικά μας δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις, τα οποία δεν ορίζονται από ένα σαφές επιστημονικό θεσμικό πλαίσιο αλλά αντίθετα έχουν αφεθεί στο φιλότιμο αλλά και στις «ιδιαιτερότητες» των παλαιότερων συναδέλφων, επιμελητών και διευθυντών.

3. Έχουμε δεχτεί επανειλημμένως να δουλεύουμε απλήρωτοι για τα δεδουλευμένα εφημεριών μας για μήνες, χωρίς κανείς να νοιάζεται ή να εξετάζει το εάν εμείς μπορούμε να ανταπεξέλθουμε των οικονομικών μας υποχρεώσεων και να αναγκαζόμαστε στην ηλικία των 30 και άνω να δανειζόμαστε από συγγενείς και φίλους ή ακόμα και από τράπεζες.

4. Δεχόμαστε να εξετάζουμε τακτικά περιστατικά σε χώρους και ώρες εφημερίας, κατάσταση ψυχοφθόρα για εμάς αλλά και αναποτελεσματική για την ορθή αντιμετώπιση του ασθενούς, κατανοώντας τις ανάγκες του απλού πολίτη και μπαλώνοντας τις αδυναμίες του ανύπαρκτου κοινωνικά αλλά του παραπάνω από υπαρκτού σε μηχανισμούς καταστολής και εκβιασμού των εργαζομένων, κράτους, το οποίο αδυνατεί:

α) να επανδρώσει ουσιαστικά και επαρκώς το δημόσιο σύστημα υγείας,

β) να ελέγξει τα φαινόμενα διαφθοράς που ακόμα και σήμερα, σε συνθήκες κατάρρευσης, ταλανίζουν και υπονομεύουν συστηματικά το δημόσιο χαρακτήρα της υγείας,

γ)να εκπαιδεύσει τον Έλληνα πολίτη πάνω σε ζητήματα πρωτοβάθμιας περίθαλψης αλλά και γενικότερα ζητήματα της υγείας.

Με βάση τα παραπάνω, σκεπτόμενοι ότι ο κόμπος έφτασε στο χτένι και με αφορμή το τελευταίο απαράδεκτο και επικίνδυνο γεγονός να μην πληρωνόμαστε πλέον ούτε το μισθό μας στην ώρα του οφείλουμε είτε να αντιδράσουμε δυναμικά και δημιουργικά με υπευθυνότητα απέναντι στις προκλήσεις του μέλλοντός μας, και τον Έλληνα πολίτη, είτε να προετοιμάσουμε τους εαυτούς μας για σύγχρονες συνθήκες δουλείας στον εργασιακό μας χώρο.

Προτείνουμε:

1) Ξεκάθαρη και ειλικρινή υιοθέτηση από το σύλλογο μας της άποψης ότι η υγεία είναι δημόσιο αγαθό και κάθε προσπάθεια παραχώρησής της στα χέρια των τραπεζιτών όπως προβλέπεται από το νομοσχέδιο έκτρωμα που ψηφίστηκε πρόσφατα θα μας βρει αντίθετους. Οι υγειονομικοί πρέπει να αμοίβονται με μισθούς που τους επιτρέπουν να ζουν αξιοπρεπώς και οι ασθενείς να μη θεωρούνται πελάτες, αλλά να απολαμβάνουν υπηρεσίες, τις οποίες δε χρειάζονται να πληρώνουν. Σε αυτό το πλαίσιο προτείνω να ζητήσουμε από την διοίκηση, την ΔΥΠΕ και την κυβέρνηση γενικότερα τη θέσπιση ανεξάρτητου θεσμικού οργάνου που θα μπορούν οι νέοι γιατροί αλλά και όποιος άλλος θελήσει με ασφάλεια να καταγγέλλουν φαινόμενα διαφθοράς που υπονομεύουν τόσο το δημόσιο χαρακτήρα της υγείας όσο και το μέλλον μας.

2) Άμεση πληρωμή των χρωστούμενων. Να διευκρινιστεί από τη διοίκηση του νοσοκομείου και τους εκπροσώπου της πολιτείας (Δ.Υ.ΠΕ, υπουργείο Υγείας) ξεκάθαρα αν υπάρχουν λεφτά να πληρώνονται οι μισθοί μας ή αν το απαράδεκτο γεγονός στάσης πληρωμής των τακτικών αποδοχών μας είναι ένα ακόμα λάθος κάποιο ανεύθυνου-υπεύθυνου γραφειοκράτη, οπότε και καλό θα ήταν ο τελευταίος να λογοδοτήσει ή και να ασκηθούν εναντίον του πειθαρχικές διώξεις.

3) Κατάθεση μέσα στο τρέχον έτος από τους διευθυντές-συντονιστές όλων των τμημάτων του νοσοκομείου μας γραπτών εκπαιδευτικών προγραμμάτων βασισμένα σε σύγχρονα επιστημονικά κριτήρια.

Οι θέσεις αυτές θα πρέπει να γίνουν στόχοι του συλλόγου μας και η επίτευξή τους κριτήριο για την ενεργή συμμετοχή στις συλλογικές διαδικασίες αλλά και αφορμή για αυτοκριτική για το κάθε μέλος του συλλόγου. Το αίσθημα ευθύνης στις δύσκολες μέρες που διανύουμε οφείλει να είναι υψηλό τόσο απέναντι στους εαυτούς μας αν θέλουμε να υπερασπιστούμε την επιστημονική μας ιδιότητα και όχι να καταλήξουμε ημιμαθές , φτηνό εργατικό δυναμικό, όσο και απέναντι στην πατρίδα μας και τον λαό της η οποία πατρίδα αιμορραγεί χάνοντας συνεχώς επιστημονικό δυναμικό. Αυτό το τελευταίο θα πρέπει να τονιστεί προς πάσα κατεύθυνση μαζί φυσικά με τους κινδύνους που συνοδεύουν ένα τέτοιο γεγονός για την ποιότητα ζωής του Έλληνα πολίτη αλλά ακόμα και για την εθνική μας κυριαρχία.

Συνεχίζοντας λοιπόν υπεύθυνα ένα δίκαιο και δημιουργικό αγώνα:

1) Συνεχίζουμε την επίσχεση και γνωστοποιούμε ότι σε οποιαδήποτε πλέον καθυστέρηση πληρωμής δεδουλευμένων ο σύλλογος θα τίθεται αυτόματα σε κατάσταση επίσχεσης εργασίας μέσα από τις προβλεπόμενες διαδικασίες. Από 15/02/2011 ξεκινούμε επίσχεση εργασίας και από τις εφημερίες.

2) Παραχωρούμε συνέντευξη τύπου στην οποία θα ενημερώνουμε την τοπική κοινωνία για τις θέσεις μας και τις δράσεις μας με βάση τις αποφάσεις του συλλόγου.

3) Συμβολική κατάληξη των γραφείων της Δ.Υ.ΠΕ στις 15/02/2011.

4) Καλούμε όλους τους ειδικευομένους του νησιού για συνάντηση στο ΒΓΝΗ για να συζητηθούν οι θέσεις μας (ή και θέσεις γενικών συνελεύσεων άλλων συλλόγων) σε επίπεδο Κρήτης – Παγκρητίου Συλλόγου Ειδικευομένων και να συντονιστεί η δράση μας.

5) Οργανώνουμε ημερίδα ενημέρωσης του πολίτη στο ΒΓΝΗ και συμβολικό αποκλεισμό των ταμείων των τακτικών ιατρείων ώστε οι ασθενείς να εξεταστούν δωρεάν την ημέρα που η γενική συνέλευση θα αποφασίσει.

Κλείνοντας θα θέλαμε να διευκρινίσουμε ότι αυτό το κείμενο δεν αποτελεί κάποιο δόγμα το οποίο θα πρέπει να τηρηθεί κατά γράμμα αλλά την απαρχή μιας προσπάθειας των νέων ιατρών για συνεννόηση, καθορισμό από τους ίδιους του μέλλοντός τους και όχι ερήμην τους αλλά και μιας προσπάθειας προάσπισης της ποιότητας ζωής του απλού Έλληνα πολίτη τον οποίο, ανεξάρτητα με το που θέλει ο καθένας να αποδώσει τα αίτια, περιμένουν δύσκολες μέρες.