"Η ΟΕΝΓΕ να γίνει Συνομοσπονδία";

H απάντηση είναι μια. Η ΟΕΝΓΕ να γίνει Συνομοσπονδία. Συνομοσπονδία ενώσεων αντιπροσωπευτικών των περιφερειών και των νομών. Μιά για Θεσσαλονίκη, μιά για την υπόλοιπη Μακεδονία, μιά για τα νησιά του Ιονίου, μιά για τα νησιά του Αιγαίου, Πελλοπόνησο κλπ. Με εκλεγμένους αντιπροσώπους και όχι έρμαια της Πλειοψηφίας των Αθηνών και των μεγάλων πόλεων που εκλέγουν δυσανάλογο αριθμό εκπροσώπων και με κατευθυνόμενες διαδικασίες. Είναι μονόδρομος η αναλογική και αντιπροσωπευτική εκπροσώπηση 'ολων των νοσοκομειακών γιατρών, ώστε οι αποφάσεις να είναι καθρέπτης και όχι αντικατοπτρισμός της πραγματικότητας.

Είναι απαραίτητο να εκπροσωπείται ο νοσοκομειακός γιατρός της Επαρχίας, να ακούγονται οι διαφορετικότητες της ανθρωπογεωγραφίας και της νησιωτικότητας και όχι αποκλειστικά και μόνο οι απόψεις και οι επιταγές της κλειστής εξαρτημένης παρέας.

Όσο πιό γρήγορα αυτό γίνει συνείδηση και σκοπός, τόσο γρηγορότερα θα αποφευχθούν φαινόμενα συνοδοιπόρων και εκπροσώπων συγκεκριμένων κέντρων και πολιτικών.

Και εμένα θα μου άρεσε αντί των 15 εφημεριών, εκ των οποίων οι μισές απλήρωτες, να κάνω 2-3 πραγματικές και να αμοίβομαι για δέκα. Και εμένα θα μου άρεσε, αν είχα μπεί στη λογική του βολέματος και της συνδιαλλαγής, να αποφασίζω χωρίς κόστος για την τύχη των υπολοίπων. Και εμένα θα μου άρεσε να συνδιαλλέγομαι με επιφανείς και αδιαφανείς εκπροσώπους.

Αλλά όμως δεν είμαστε όλοι οι ίδιοι. Δεν είμαστε όλοι βολεμένοι. Δεν χρησιμοποιήσαμε όλοι τη συνδικαλιστική μας ιδιότητα σαν μέσο συνδιαλλαγής και απόκτησης διευθύνσεων και επιτροπών.

Που είναι κύριοι το επίδομα παραμεθορίου που μένει καθηλωμένο στο μισθολόγιο του '80; Που είναι κύριοι τα κίνητρα για της άγονες, παραμεθόριες και προβληματικές περιοχές; Που είναι κύριοι η διεκδίκησή σας για αξιοπρεπή επιμόρφωση των άκληρων της επαρχίας;

Μού θυμίζετε τα αγροτικά μεγαθήρια 4x4 της Πλατείας Κολωνακίου της δεκατίας του '90. Όπου όλοι επωφελούνταν από τα νομοθετήματα υπέρ των αγροτών, με τη διαφορά όμως οτι ο ένας έπινε νερό κάτω από την κάψα του κάμπου και του βουνού και ο άλλος έπινε Perrier στο DaCapo με τα aircondition στο φούλ.

Δεν είμαστε ίδιοι κύροι της μειοψηφίας - πλειοψηφίας. Και αυτό πρέπει όχι μόνο να φαίνεται αλλά και λέγεται και να διεκδικείται.

Γιώργος Τριάντος
Προεδρος Σ.Ν.Ι. Γ.Ν. Ρόδου